Voor de derde keer op rij stond de Vestingloop in ’s-Hertogenbosch op de planning. Dit keer ging ik weer voor de tien kilometer, net als twee jaar geleden. Gezien de voorspelde warmte was vooral (onder het uur) uitlopen mijn doel. Genieten van de mooie stad en de fijne omgeving.
Aangezien de start op nog geen kwartiertje van mijn voordeur ligt, hoef ik niet supervroeg op pad voor deze race. Ook wel eens lekker! Ruim op tijd sta ik dan ook in mijn startvak. Helaas sta ik door mijn late inschrijving wel in het laatste startvak. Maar ergens ook wel goed, kan ik me niet gek laten maken door alle snelle jelle’s om me heen.
Het startschot klinkt
Om 13.10 uur klinkt dan eindelijk het startschot voor ons en kunnen we van start. Ik heb in het begin wat issues met het aanzetten van mijn Nike-app en hardloophorloge. Misschien dat het toch eens tijd wordt voor vervanging? In ieder geval, na een paar honderd meter werkt alles naar behoren en kan ik echt van start. Let’s go!
Daar zijn de parents!
De eerste drie kilometer vliegen voorbij en voor ik weet loop ik langs het eerste waterpunt en zie ik mijn ouders langs de kant staan. Goed water drinken en met het laatste beetje water mezelf koelen. Ook even zwaaien voor de foto natuurlijk en door. Op naar Vught en het Bossche Broek!
De brandweer is er!
Vanaf kilometer vijf begin ik het toch wel warm te krijgen. Ik weet dat ik het conditioneel makkelijk moet kunnen en loop stug door. In Vught, na iets meer dan vijf kilometer is dan het tweede waterpunt. Heerlijk! De warmte voel ik goed en ik kan deze verkoeling goed gebruiken. Wanneer ik na het waterpunt de hoek om loop en daar de brandweer zie staan met een brandweerslang begin ik helemaal te glunderen. Dit is toch fantastisch! Heerlijke verkoeling voor de lopers en volgens mij vinden die brandweermannen het ook heerlijk om zo langs de kant te staan.
Hulptroepen zijn onderweg
Vanuit het Vught draaien we het Bossche Broek in. Het zwaarste stuk, hier staat namelijk geen wind, het ligt vol in de zon en er is vrijwel geen publiek. Van kilometer zeven tot aan kilometer 8,5 is het doorbijten en niet te veel nadenken. Gelukkig had ik een hulptroep ingeschakeld, aka the boyfriend, hij stond halverwege het Bossche Broek met een flesje sportdrank klaar. Zo kon ik wat vocht en suikers tot me nemen voor het laatste beetje energie.
Slingeren
Eenmaal uit het Bossche Broek wordt het zwaarder dan ik dacht. Doordat we hier alle kanten op slingeren door de wijk heb ik eigenlijk geen idee hoe ver we nog moeten. Totdat ik de cheerzone van de Running Junkies zie. Vanaf hier is het nog maar een paar honderd meter tot de finish. Dit is voor mij het sein om de laatste energie eruit te persen en wat te versnellen. Hoe dichter ik bij de finish kom, hoe harder ik begin te lopen.
Maximale eindsprint
Eenmaal op de Parade zet ik een maximale sprint in. Ik loop nog een aantal mensen voorbij en kom in een goede snelheid de finish over. Ik ben er! Ik merk dat die sprint het laatste beetje energie was wat ik had en moet dan ook even bijkomen. Langzaam strompel ik het finishgedeelte uit. Op zoek naar mijn ouders en vriendlief. Die vind ik al vrij snel!
Wat was het mooi
De Vestingloop was dit jaar weer een mooie en warme editie! Ik heb ervan genoten en weet vrijwel zeker dat ik hier volgend jaar weer aan de start sta. Ik heb het nu in mijn bol om volgend jaar de vijftien kilometer te gaan lopen, maar dat bekijken we dan nog wel.
En waar heb jij gelopen afgelopen weekend?
Lees meer:
>> Raceverslag: Tilburg Ten Miles
>> Persoonlijke aandenkens aan nieuwe PR’s
>> Raceverslag: Night Run Den Bosch
Ik ben Lilian Leenheers – Lauwerijssen, 25 jaar en ik woon in ‘s-Hertogenbosch. Ik ben dol op hardlopen, reizen en schrijven. Dit allemaal gecombineerd heeft ervoor gezorgd dat ik Run Around the World ben begonnen. Benieuwd wat ik allemaal mee maak? Je leest het op deze blog!