Al van kleins af aan loop ik met een bril op m’n neus. Doordat ik als vierjarige kleuter vaker dan gemiddeld over stoeprandjes viel, kreeg mijn moeder het idee om mijn ogen te laten testen. Wat bleek? Ik zag slecht diepte en had dus een bril nodig. Sindsdien lukt het me (meestal) om overeind te blijven als ik door de stad of het bos loop.
Lenzen zijn toch makkelijker?
Doordat ik vrijwel mijn hele leven met een bril rondloop, heb ik ook altijd gesport met een bril. Ik heb daar zelf nooit last van gehad. In de periode dat ik handbalde heb ik mezelf aangeleerd om mijn bril recht te zetten nadat er een bal op was beland. Ik kreeg toen vaak de vraag waarom ik geen lenzen nam, dat was toch veel makkelijker?
Waarom sporten zonder bril?
Voor mij zijn lenzen nooit een optie geweest. Ik heb immers altijd een bril op, waarom zou ik dan tijdens het sporten ineens geen bril meer opzetten? Ooit op een blauwe maandag heb ik wel lenzen geprobeerd, maar dat was geen succes. Ik miste iets op mijn neus!
Acceptatie
Het belangrijkste van een bril dragen tijdens het sporten is dat je het accepteert en er aan went. Het zal de eerste keren wat gek en wiebelig aanvoelen. Tijdens het hardlopen heb je misschien het idee dat heel de omgeving meebeweegt, maar na een paar keer merk je daar niks meer van.
Geef het een kans
Ik raad iedere brillendrager aan om sporten met bril een kans te geven. Zie je bril niet als een belemmering, maar als een mogelijkheid om voortaan je omgeving goed te zien. Groot voordeel: je zal geen hoofdpijn meer hebben na je training!
Ik ben Lilian Leenheers – Lauwerijssen, 25 jaar en ik woon in ‘s-Hertogenbosch. Ik ben dol op hardlopen, reizen en schrijven. Dit allemaal gecombineerd heeft ervoor gezorgd dat ik Run Around the World ben begonnen. Benieuwd wat ik allemaal mee maak? Je leest het op deze blog!