Raceverslag: Van Oers Marathon Brabant.

Lang heb ik getwijfeld of ik dit jaar weer deel zou nemen aan de Van Oers Marathon Brabant. Al twee keer eerder liep ik mee aan deze wedstrijd. Dit jaar kwam hij niet helemaal lekker uit en heb ik tot het laatst gewacht met mezelf aanmelden. Toch heb ik besloten om mee te doen, zo’n thuiswedstrijd kun je niet laten schieten! Daarom stond ik afgelopen zondag voor de derde keer op rij aan de start van de tien kilometer!

Meisje met een doel
Vooraf had ik wel een doel in mijn hoofd, volgens mijn fysio moest het mij makkelijk lukken om in 55 minuten te finishen en dat was dus ook mijn doel. Voor het eerst heb ik vooraf berekend wat voor snelheid ik zou moeten lopen om dit doel te behalen. Een tempo van 5.35 min/km moet ik aanhouden. Een uitdaging, maar moet goed te doen zijn.

Startvak twee
Dit keer start ik in startvak twee, wat is het hier druk! Ligt het aan mij of is het drukker dan de jaren hiervoor? Het is aardig dringen in het startvak en ik ben blij als het startschot klinkt. Eindelijk kunnen we gaan lopen en wordt het hopelijk wat rustiger om me heen.

Dringen voor een plekje
Het is de eerste kilometers nog wel wat dringen op het parcours, maar zodra we de snelweg over zijn kan ik mijn eigen wedstrijd gaan lopen. Uiteraard ben ik weer veel te snel van start gegaan, maar ik probeer stug door te lopen. Ik wil mijn doel behalen.

Niet aan denken, gewoon doorgaan
Ongeveer op de helft, merk ik dat ik toch wel snel van start ben gegaan. De benen worden zwaarder en ik krijg het lastiger. Ik besluit om niet aan mijn benen te denken en ze vooral te laten lopen. Ik ben immers al op de helft, ik hoef niet zo heel ver meer. Niet aan de benen denken, dan heb je er ook geen last van.

Waar is die wind?
Er was veel wind voorspelt en ik ben me mentaal aan het voorbereiden dat we langs de snelweg lopen. Ik verwacht dat we hier een flinke wind tegen hebben en het nog zwaarder krijgen. Maar wat blijkt? Nergens wind te bekennen en zelfs het zonnetje breekt door. Wat een prachtig weer.

Van je beste kant laten zien
Verderop op het viaduct staan mijn ouders, dit weet ik en ik zet daardoor nog een tandje extra bij. Even laten zien dat ik echt wel sneller ben dan de vorige keren en nog energie genoeg heb voor die laatst kilometers.

Tijd voor een eindsprint
De laatste kilometers vliegen dan ook voorbij. Met mijn benen gaat het goed, vooral niet te veel aan denken en gewoon door blijven lopen. Zeker de laatste drie kilometer zijn heerlijk. Vanaf het viaduct lopen we de Streek op en gaan we weer richting het centrum. Hier is het goed druk en ik geniet van alle mensen langs de kant. Voor ik het weet loop ik ene paar honderd meter voor de finish en zet ik een mega eindsprint in.

Wauw, een PR!
Ik finish in 55.56! Top tijd, in 55 minuten en een gigantisch nieuw PR! Ik ben tevreden en heb opnieuw genoten van een heerlijke Marathon Brabant in mijn thuisbasis. Tot volgend jaar!?