
De tiende editie van de Zandvoort Circuit Run. Het zou een editie worden om nooit te vergeten, voor het eerst was de halve marathon onderdeel van het programma en een recordaantal deelnemers (14.000!). Op deze zonnige zondagmiddag was ik, Lilian, aanwezig om te gaan racen op het circuit.
“Samen met een vriendin heb ik me opgegeven voor de 12 kilometer. De reis naar het circuit was iets langer dan we van tevoren hadden verwacht, maar we waren er. Eenmaal op het wedstrijdterrein, begint het te kriebelen. Ik krijg zin om te lopen en vooral om te genieten van de run. Ik heb afgesproken om bij mijn vriendinnetje, Anne, te blijven. Ze was redelijk gespannen voor de race, niet zeker of ze de finish zou halen. Hierdoor had ik de rol van mentalsupporter op me genomen en ik zou haar er doorheen slepen.”
“13.40 uur is het zo ver, het startschot voor startvak wit gaat. Het laatste startvak wel te verstaan, maar we zijn hier niet voor een tijd. We zijn hier om die twaalf kilometer uit te lopen. De eerste vier kilometer over het parcours vliegen voorbij. Het is fantastisch om over zoveel glad asfalt te rennen. Vlak voor we de bocht maken waar we het parcours afgaan zie ik vriendinnetje Robia naar de finish sprinten. Ik moedig haar nog even aan en krijg zelf ook zin om straks over die finish te gaan.”
De eerste kilometers over het circuit vliegen voorbij!
Het parcours van Zandvoort staat bekend om zijn diversiteit, na het circuit ga je het strand op en de laatste vier kilometer loop je via het dorp weer terug richting het circuit. “Het strand valt verrassend genoeg mee. Het is wel zwaarder dan asfalt, maar heel goed te doen gelukkig. Het zwaarste stuk is als we door het losse zand richting de duinen gaan en daar nog steil omhoog moeten voordat we op de boulevard zijn. Ik moet Anne er heel even doorheen slepen, maar gelukkig is er een drankpost waar we op kunnen laden voor de laatste vier kilometer.”
Op het strand is het uitzicht fenomenaal.
“De laatste kilometers die vliegen voorbij. Er staan veel supporters langs de lijn die extra energie geven. Voor ik het weet draaien we alweer het circuit op en zijn we bijna bij de finish. We kunnen er nog een klein eindsprintje uitkrijgen. We komen in 1.26.10 over de finish. Geen wereldschokkende tijd, de winnaar was zelfs al over de finish voor wij überhaupt begonnen. Maar ik kan wel zeggen dat ik twaalf kilometer lang genoten heb. Door eens totaal niet op tijd te letten en samen met een vriendin te lopen, beleef je een wedstrijd compleet anders. Zeker een aanrader!”
Wie van jullie heeft er ook zo’n mooie medaille op mogen halen afgelopen zondag?