Eindelijk is het zover: de Vestingloop! Deze race stond sinds het begin van het jaar in mijn agenda. Zo’n leuke loop, in mijn stadje, daar moet ik bij zijn! En het was weer één groot hardloopfeest gisteren! Waar in eerste instantie 15 kilometer op de planning stond, hielp ik afgelopen zondag een vriendinnetje – Femke – over de finish van haar eerste 5 kilometer in jaren. Dit is hoe zondag Vestingloop 2019 voor mij de boeken in gaat.
Ik stond al vroeg op, ondanks dat ik in Den Bosch woon, moest ik vanuit Etten-Leur komen. Samen met mijn ouders en Femke reis ik samen naar Den Bosch. We vertrekken al op tijd, zodat ik thuis nog mijn spullen kan droppen, mijn ouders wat kunnen drinken en iedereen zich goed kan voorbereiden op deze dag.
Op naar de start!
Tijd om richting het startterrein te gaan. De Onderwijsboulevard is zo’n 20 minuutjes lopen van mijn huis. Rond 12 uur vertrekken we en onderweg komen we al veel andere hardlopers tegen. Ik krijg er steeds meer zin in! Samen Femke sta ik aan de start van de 5 kilometer. Zij gaat voor het eerst in jaren weer eens een hardloopwedstrijd lopen en ik loop met haar mee als mentale support. Vooraf spreken we een tijdsdoel af, ergens tussen de 26 en 28 minuten. Ik zoek nog snel op welke tempo’s we daarvoor moeten lopen. We lopen wat warm, rekken en strekken een beetje en begeven ons richting het startvak.
Gelukkig zijn we beiden ingedeeld in het rode startvak, helemaal vooraan. Stiekem best lekker, zo staan er veel mensen om ons heen die ook lekker snel zijn en hoeven we niet zoveel mensen in te halen. Precies om 12.30 uur geeft Robert Lathouwers het startschot. We zijn los!
Let’s go
In het begin is het even zoeken naar een fijn tempo, een goede plek en het is even wennen om met z’n tweeën te lopen. Al vrij snel vinden we ons ritme, ik geef het tempo aan en geef tips als ik zie dat Femke het zwaarder krijgt. Voor ik het weet, zit de eerste kilometer er op. Met een vijf kilometer wedstrijd is het toch altijd even wennen dat het een stuk korter is dan een tien kilometer of halve marathon.
Vervolgens zie ik de tunnel onder het spoor opdoemen. Andere jaren zag ik hier altijd redelijk wat mensen stuk gaan. Maar ik weet inmiddels hoe je zo’n tunnel goed kunt aanpakken. Wanneer je naar beneden gaat: grote stappen maken en gebruik maken van de zwaartekracht. En naar boven vooral kleine stapjes maken, blijven hardlopen en tanden bijten. Op die manier ga je niet zo snel stuk en kun je daarna weer lekker doorlopen.
We lopen daarna vanaf het station richting het centrum. Hier staat een stuk meer publiek langs de kant. Ik geniet van alle aanmoedigingen, maar ik houd ondertussen ook Femke en het tempo in de gaten. We liggen nog op schema, maar moeten de tweede helft wel dit tempo aan blijven houden!
Support
Ondertussen merk ik dat Femke het zwaarder krijgt. Ik focus me op haar, probeer haar zoveel mogelijk te supporten. Het stuk over de Westwal is wat zwaarder. Hier staat niet zoveel publiek en we zijn halverwege. Maar zodra we de Vughterstraat in lopen heb ik weer goede moed. Vanaf hier rennen we dwars door de binnenstad en is het niet ver meer tot de Parade. Nog 5 bochten en dan kunnen we finishen op de Parade. Ik probeer het tempo wat op te voeren, Maar Femke geeft aan dat ze niet harder kan. Ik blijf haar ondersteunen en probeer haar zoveel mogelijk aan te moedigen om door te zetten. Aan het einde van de Vughterstraat draaien we het Achter het Verguld Harnas in, om vervolgens Achter het Stadhuis in te lopen. Ik weet dat hier mijn vriend, ouders en schoonmoeder staan te supporten. Ik spoor Femke aan om te lachen en even aan te zetten, en dat lukt!
Vervolgens lopen we de Verwersstraat in en tel ik de laatste meters af naar de finish. Wederom probeer ik het tempo op te voeren en ons in een mooie tijd naar de finish te loodsen. We lopen zo hard als we kunnen.
Daar is de finish
Eenmaal op de Parade krijgen we de finish in zicht. Zodra we de finishboog zien, trekken we een eindsprint en komen we in een tijd van 28.20 en 28.21 over de finish! We delen high fives uit en ik ben mega trots op Femke! Hebben we toch maar mooi geflikt samen. Eenmaal wat te drinken en onze medailles te hebben ontvangen, zoeken we mijn vriend en ouders weer op. Ook zij zijn trots en blij voor ons. Tijd om het terras op te zoeken voor een overwinningslunch!
Het was weer een topeditie van de Vestingloop! Ik heb er van genoten en kijk alweer uit naar volgend jaar. Deze week nog twee rustige loopjes en dan sta ik zaterdagavond aan de start van de halve marathon in Luxemburg. Spannend! Heb jij ook de Vestingloop gelopen?
Ik ben Lilian Leenheers – Lauwerijssen, 25 jaar en ik woon in ‘s-Hertogenbosch. Ik ben dol op hardlopen, reizen en schrijven. Dit allemaal gecombineerd heeft ervoor gezorgd dat ik Run Around the World ben begonnen. Benieuwd wat ik allemaal mee maak? Je leest het op deze blog!