Mijn tweede buitenlandse halve marathonavontuur zit erop! Zaterdagavond 1 juni stond ik aan de start van de ING Night Marathon in Luxemburg, hier heb ik mijn zesde halve marathon gelopen! Dankzij het startbewijs wat ik bij Debbie (@FitFunRun) heb gewonnen! Dit was een hele andere halve marathon, dan mijn andere halve marathons. Allereerst was de start om 19.00 uur, daarnaast was het de eerste tropische dag van het jaar en er stonden heel wat hoogtemeters op me te wachten. Dit is hoe deze halve marathon verliep.
De start van de halve marathon was pas laat, om 19.00 uur. Ik vond het heel gek om ’s avonds een halve marathon te lopen. Het plan was in ieder geval om rustig aan te doen. ’s Ochtends heb ik eerst genoten van een heerlijk bad op de hotelkamer. Vervolgens hebben Maurits en ik de auto gepakt om aan de andere kant van Luxemburg naar een hele goede Italiaan te gaan. Want ik wilde graag een pasta lunchen: koolhydraten stapelen! Het was de hele dag bloedheet, de thermometer in de auto tikte de dertig graden aan. Met de gedachte dat ik in de avond nog een halve marathon moest lopen, wilde ik mezelf wel een beetje voorbereiden op de warmte. Daarom hebben we na een heerlijke pastalunch nog wat rond gelopen door de wijk bij het hotel.
Op naar de start!
Uiteindelijk vertrok ik rond 17.00 uur richting het startterrein. Ik moest nog een stukje met de tram vanaf ons hotel en voor 18.00 uur moest mijn tas ingeleverd zijn. Mijn reis naar de start, het inleveren van mijn tas verliep heel soepel. Ik heb er de hele dag goed voor gezorgd dat ik genoeg dronk. Ik heb zeker 3 liter water gedronken. Eenmaal alles ingeleverd ben ik op zoek gegaan naar een plekje in de schaduw. Nog even rustig aan doen, de benen sparen en het laatste beetje water drinken. Vervolgens eet ik nog een banaan en doe ik een laatste zenuwplasje. Ongeveer een kwartier voor de start zoek ik mijn startvak op.
Eenmaal mijn startvak gevonden is het daar gigantisch druk. Ik probeer een rustiger plekje te zoeken, maar dat is vrijwel onmogelijk. Het voelt alsof ik op een giga druk festivalterrein sta. Moet ik zo, samen met al deze mensen een halve marathon lopen? Ik ben er bang voor… Uiteindelijk zie ik dat alle lopers door elkaar staan, de lopers van de hele marathon, de halve en de team run. Een heerlijke chaos van verschillende lopers met iedereen zijn/haar eigen doel. Dat wordt nog wat onderweg.
Let’s go!
Om zeven uur klinkt dan eindelijk het startschot en kan het schuifelen naar de startstreep beginnen. Ik strik snel nog een keer mijn veters en ga rond kwart over zeven van start. Let’s go! Ik druk mijn horloge aan en zie na ongeveer 200 meter dat ik deze per ongeluk op pauze heb gezet. Gelukkig kom ik er vrij snel achter en zet ik snel mijn horloge aan.
Ik merk direct dat het echt warm is! De afgelopen weken is het nog niet zo warm geweest en ik heb dus ook nog niet echt kunnen wennen aan deze hitte. Het plan is altijd al geweest: GENIETEN! Zeker met deze hitte wil ik mezelf niet voorbij lopen en goed naar mijn lichaam blijven luisteren. De eerste kilometers gaan door een buitenwijk van Luxemburg. Het is hier heel rustig, er staan weinig mensen langs het parcours en even heb ik het idee dat ik door de weilanden van Etten-Leur loop. Maar niets is minder waar, alle mensen om mij heen laten mij eraan herinneren dat ik toch echt in Luxemburg loop.
De kilometers vliegen voorbij
Zoals altijd vliegen de eerste kilometers voorbij en voor ik het weet zijn de eerste 5/6 kilometer voorbij. Nog een klein stukje en dan kan ik Maurits spotten! Ik weet dat hij in de buurt van ons hotel staat en dat is op ongeveer 7 kilometer.
En daar is hij! Ik spot Maurits snel, ik zwaai naar hem, roep dat het goed gaat en loop lekker verder. Ik heb al 7 kilometer gelopen! Nog twee keer 7 kilometer en dan ben ik er. Moet lukken, denk ik dan.
Ik kijk reikhalzend uit naar de verzorgingspost op 7,5 kilometer, volgens de organisatie zou deze daar moeten zijn. Maar ik zie maar geen waterpost. Ondertussen blijf ik lopen, maar ik merk dat ik dorst heb en energie nodig heb. Uiteindelijk kom ik na 8,5/9 kilometer de waterpost tegen. En hier is het gigantisch druk! Het is dringen voor een bekertje water, maar ik weet dat ik dit nodig heb. Na wat geduw heb ik mijn bekertje water en een bekertje energiedrank te pakken en dit drink ik snel op. Tijd om lekker verder te lopen!
De man met de hamer komt langs
Maar snel daarna kikt de man met de hamer in. Ik word misselijk, heb het warm en krijg het steeds zwaarder. Ik bedenk me dan dat ik bijna halverwege ben. Moet lukken zou je zeggen? Wat is nou 10 kilometer? Een rondje Vught is ook tien kilometer. Ik probeer mezelf zoveel mogelijk op te beuren en vertel continu tegen mezelf dat ik hier puur en alleen loop om te genieten! Dus dat doe ik ook zoveel mogelijk.
De kilometers kruipen voorbij en alle straten lijken op elkaar. Ik vind het lastig om te oriënteren. Ondertussen staan er verschillende Luxemburgers met sproeiers op straat en daar geniet ik volop van! Het heerlijke koude water zorgt ervoor dat ik wat af kan koelen.
Opletten geblazen
Na ongeveer 14 kilometer lopen we het centrum in en herken ik de stad weer. We lopen door de gezellige straatjes en hier staat rijen dik publiek. Heerlijk om hier doorheen te lopen. Dit geeft me meer energie en ik kan wat meer aanzetten om lekker te lopen. Bij 14,9 kilometer weet ik dat ik goed moet opletten tussen de splitsing van de hele en de halve marathon. Gelukkig is dit goed aangegeven en volg ik de route van de halve marathon.
We slingeren verder door het centrum en ik geniet van al het publiek en de sfeer in de stad. Zo ontzettend leuk! Ik merk wel dat het warm is en dat ik het zwaar heb, maar het grootste gedeelte zit erop. Eenmaal op 16 kilometer realiseer ik dat het nog 5 kilometer is. Dat betekent nog een halfuurtje. En wat is nu een halfuurtje van een mensenleven?! Met deze gedachte zet ik wat meer aan en weet ik op een hoger tempo verder te lopen.
Kill the hills
Wat ik dan even vergeten ben is dat het laatste gedeelte bijna alleen maar bergop is. En dat is weer door de nieuwe wijk, waar een stuk minder publiek staat. Dit valt me zwaarder dan ik dacht. Meermaals vervloek ik de heuvels, ik wissel wandelen af met rennen en ik pers er zoveel uit als ik kan. Wat is dit zwaar zeg!
Op kilometer 19 begin ik ineens te denken aan appelsap en cola. Voor mij een teken dat ik suikers nodig heb. Om mijn misselijkheid tegen te gaan, heb ik bij de andere drankposten alleen maar water gedronken. Maar nu moet ik van mezelf water en sportdrank drinken. Gelukkig staat er niet veel later een drankpost. En daar maak ik dankbaar gebruik van. Helaas voel ik snel dat die sportdrank niet lekker valt. Ik word wederom misselijk en krijg het bijna niet voor elkaar om nog door te lopen. Maar ik zet door, nog een paar kilometer en dan ben ik er!
I MADE IT!
Niet veel later krijg ik het finishterrein in mijn vizier. Het laatste stukje is bergaf en loop ik op de expo af. Binnen in de hal staat de finish! Ik pers al het beetje energie wat ik nog heb eruit en ren de finish over. I MADE IT! 2.27.08 is mijn officiële eindtijd. Een tijd waar ik gezien de omstandigheden heel trots op ben.
Na de finish is het nog een hele uittocht om bij Maurits te komen. Ik voel me nog steeds niet top en ik wil heel graag zitten en bijkomen. Eenmaal buiten stort ik mezelf op de trap en blijf ik daar rustig zitten. Zodra Maurits bij me is, probeer ik mezelf zoveel mogelijk bij elkaar te rapen. Maar mijn maag is zo over mijn toeren dat ik hem toch heb moeten legen in de bosjes. Kan ik dat ook weer van mijn bucketlist afstrepen…
Al met al was het een fantastische ervaring in Luxemburg. De sfeer was ontzettend goed, het is een prachtige stad en het was een pittig parcours. Met deze halve marathon in de benen kan ik goed voorbereid beginnen aan mijn Road to New York. Nog maar een paar maanden en dan sta ik aan de start van mijn eerste marathon!
Ik ben Lilian Leenheers – Lauwerijssen, 25 jaar en ik woon in ‘s-Hertogenbosch. Ik ben dol op hardlopen, reizen en schrijven. Dit allemaal gecombineerd heeft ervoor gezorgd dat ik Run Around the World ben begonnen. Benieuwd wat ik allemaal mee maak? Je leest het op deze blog!